“Dat wil ik ook!” zei Johan heel resoluut. Ik zat aan de keukentafel bij Johan voor een intakegesprek. Het was heerlijk stil in zijn huis, het enige geluid dat ik hoorde was het geluid van een tikkende klok. Het gaf me een rustig gevoel. Dezelfde rust die ik vroeger ervaarde als ik bij mijn oma aan tafel zat en samen met haar thee dronk. Johan had koffie ingeschonken en vertelde dat hij had gehoord wat zijn goede vriend Gerard had bereikt door met mij zijn huis te organiseren. “Dat wil ik ook”, herhaalde hij. “Ik wil ook meer ruimte en overzicht” vervolgde hij.

Schoon schip maken
“Waarom wil je dat, heb je ergens last van Johan?” vroeg ik hem. Johan keek me aan met zijn vriendelijke heldere blauwe ogen en begon te vertellen: “Ik zou heel graag mijn zolder aan willen pakken. Daar staan allerlei spullen. Veel spullen. Koffers, kleding en ook behoorlijk wat gevulde verhuisdozen. Mijn vrouw regelde dat soort zaken altijd. Ik heb geen idee wat er in die dozen zit. Je moet weten dat ze acht jaar geleden is overleden. Ik heb alles gelaten zoals het was. Ik had er geen last van. Ik heb ruimte genoeg in dit grote huis en woon hier nu alleen. Maar toen ik bij Gerard was en hij mij enthousiast zijn schuur liet zien gebeurde er wat met me. Ik voelde dat ik ook schoon schip wilde maken in mijn eigen huis. Dat ik afscheid wilde nemen van de oude situatie zoals mijn vrouw het destijds gecreëerd had. Ik wil die periode afsluiten. Gerard vertelde me dat hij meer kon genieten van zijn schuur en zich een ander mens voelde. Het was een inspirerend gesprek geweest. Hij was zo vol van het positieve effect van Organizing, zoals hij het noemde. Ik weet niet hoe ik dit alleen voor elkaar moet krijgen. Ik weet niet hoe en waar ik moet beginnen. Daarom heb ik je gebeld en uitgenodigd.”

Het was duidelijk dat Johan klaar was om zijn eigen huis aan te pakken en een periode af te sluiten. We pakten onze agenda’s en spraken af twee dagen samen aan het werk te gaan.

Blij en ruimte
Een week later zijn we aan de slag gegaan met zijn zolder. Deze stond vol met verhuisdozen, koffers, planken, meubels en allerlei losse spullen. Samen liepen we stap voor stap alle spullen door. Ik stelde vragen en Johan nam beslissingen. Hij had er plezier in en wist heel goed wat hij wilde. “Dat kan allemaal weg, daar doe ik niks mee. Ik ben nu 81 en ga echt niet meer klussen met al dat hout” zei hij met een stralend gezicht. Hetzelfde gold voor een aantal stoelen, emmers en grote plastic vaten. “Ik word hier heel blij van, ik voel ruimte” vervolgde hij.

Johan werd stil toen hij de eerste koffer die we tegen kwamen opendeed. De koffers bleken vol te zitten met kleding van zijn overleden vrouw. “Wat wil je met deze kleding?’ vroeg ik hem. “Ik wist niet dat hier nog kleding van haar lag. Ik dacht dat ik alles had weggebracht. Dit kan ook weg, naar de kringloop. Ze kocht altijd mooie kleding, echt kwaliteit. Daar kunnen anderen nu misschien nog wat aan hebben. Ik wil af van de oude energie, het stagneert hier op zolder. Ik wil verfrissing, ik wil verder, met mijn huis, mijn zolder en ook met mijn leven” zei Johan met een traan in zijn oog. We namen een korte pauze voor een kop thee.

Nieuwe energie
Het loslaten van de overbodige spullen van zijn overleden vrouw zorgde voor ruimte. Nieuwe energie kan toegelaten worden wanneer het oude is opgeruimd. Het aanpakken van de zolder als eerste ruimte in een huis is verstandig en raadzaam. Dit noem ik een uiterste ruimte. Een ruimte waar later wellicht andere spullen uit het huis een plek kunnen krijgen.

Aan het einde van de dag hadden we samen de hele zolder doorlopen en aangepakt. Johan had heel veel keuzes gemaakt en veel spullen hadden de zolder verlaten. “Wat een ruimte heb ik hier, geweldig” riep hij terwijl hij een rondje door de ruimte liep.

Op het plaatsje achter het huis stonden inmiddels tien volle vuilniszakken met afval, versleten meubels en stoelen, de plastic vaten en acht dozen en losse spullen voor de kringloop.

Na het doorlopen, opschonen en rubriceren van de overgebleven spullen gingen we de zolder opnieuw indelen. Met een nieuw aangeschaft opbergrek ontstond een overzichtelijk ingerichte ruimte waar alle spullen een duidelijke plek kregen. “Als ik wat nodig heb hoef ik niet meer te zoeken” zei Johan.

Verlicht
Na afloop van de Organizing dag gingen we aan de keukentafel zitten en vroeg ik hem: “Hoe heb je de dag ervaren Johan?”. “Ik voel me verlicht, ik voel ruimte, wat een bevrijding” antwoordde hij en stak zijn handen in de lucht. Johan had zijn doel bereikt. Een overzichtelijke, opgefriste zolder ontdaan van oude spullen en oude energie, waar hij met plezier weer spullen kon pakken en opbergen. Tijd voor de volgende fase.